وعده وصال

شبی به شوق وصالت دلم بهانه گرفت

شراره عشق تودر سینه ام زبانه گرفت

به دل وصال تو را وعده کردم اما دل

به اه وناله ز کاشانه ات نشانه گرفت

زبان دل که بود اشک دیده خونین

چو جوی اب زچشمان من ترانه گرفت

دل شکسته به امید دیدن رویت

سراغ دیدن تو از من عاشقانه گرفت

چو نا امید شد از من به ناله سحری

نشان کوی تو از هر دیار وخانه گرفت

به ان ستاره زیبای اسمان رخت

که مه ز تابش ان نور جاودانه گرفت

به هاشمی ز عنایت نگر به مکتب عشق

که غیر عشق تودرس دگر فسانه گرفت

این شعراز کتاب ناله های فراق سید حسین هاشمی نزاد گرفته شده است.